funkcji rozkładu
Encyklopedia PWN
zespół metod służących do określania struktury materii, tj. rodzaju atomów, z których jest ona zbudowana i rozmieszczenia ich w przestrzeni.
mat. twierdzenia określające warunki zbieżności ciągu dystrybuant sum zmiennych losowych do dystrybuanty granicznej i ustalające zakres możliwych dystrybuant granicznych;
powłoki optyczne, cienkie warstwy optyczne,
fiz. cienkie warstwy różnych materiałów, którymi powleka się powierzchnie elementów opt. (np. płytek płasko-równoległych, soczewek czy pryzmatów) w celu modyfikacji opt., fiz. lub chem. właściwości tych powierzchni;
dział fizyki teoret. zajmujący się badaniem właściwości układów makroskopowych, tj. układów składających się z olbrzymiej liczby cząstek;
gradient
mat. operator różniczkowy zdefiniowany następująco: g. funkcji skalarnej φ(x, y, z) jest wektor o składowych ∂φ/∂x, ∂φ/∂y, ∂φ/∂z, oznaczony symbolem grad lub ∇ (nabla): [łac.],
, gdzie 
, 
, 
są wektorami jednostkowymi prostokątnego układu współrzędnych kartezjańskich (analogicznie definiuje się g. skalarnej funkcji większej liczby zmiennych).
